PROLOG

Synku,

jeśli czytasz ten list to znaczy, że za życia nie zdążyłam Ci wszystkiego powiedzieć. Pamiętasz jak opowiadałam Tobie o tym jak wyjechałam razem z tatą z Irlandii do Nowego Jorku do pracy, a Ty mieszkałeś razem z babcią i dziadkiem? Miałeś wtedy zaledwie rok, a ja musiałam Cię zostawić, by poprawić sytuację finansową w naszej rodzinie. Nie było to dla mnie łatwe. Tęsknota za domem niszczyła mnie od środka. Po dwóch miesiącach zaszłam w niechcianą ciążę z twoim ojcem. Dlatego też nasz pobyt w Ameryce przedłużył się o rok. Urodziłam przesłodką córeczkę, a Twoją o dwa lata młodszą siostrę. Nazwaliśmy ją Maggie. Maggie Horan. Niestety nie stać nas było na utrzymanie kolejnej pociechy. Dlatego, gdy miała kilka tygodni oddaliśmy ją do nowojorskiego domu dziecka. Nie chcieliśmy tego. Na prawdę.. Ale warunki życiowe nie pozostawiały nam wyboru. 

          Przepraszam, że dowiadujesz się o tym w ten sposób, ale nie mieliśmy z tatą odwagi Tobie powiedzieć prawdy. Tym bardziej, że często powtarzałeś, że chciałbyś mieć młodszą siostrę, którą byś się opiekował i chronił. Teraz już wiesz, że ją masz. W kopercie znajduje się zdjęcie małej Maggie, a na jej odwrocie potrzebne dane, gdybyś chciał ją odnaleźć. 

          Przepraszam jeszcze raz. Wiem, że postąpiliśmy źle nie mówiąc Ci o tym wcześniej, ale mam nadzieję, że kiedyś nam to wybaczysz..

Na zawsze kochająca i obserwująca Cię z góry,

Mama.

Patrzyłem na kartkę papieru z tekstem, cały drżąc. Nie mogę uwierzyć, że całe życie byłem oszukiwany przez własnych rodziców! Mam siostrę.. – ta myśl niczym echo odbijała się w mojej głowie. Mam rodzeństwo, o którym zawsze marzyłem.. To niesamowite! Odłożyłem na stolik list, wyjmując z koperty fotografię, najpierw czytając co znajduje się na jej odwrocie. Były tam wypisane podstawowe dane mojej młodszej siostry. Jej imię i nazwisko, data urodzenia, pesel, waga zaraz po urodzeniu, kolor oczu.. To niesamowite.. Westchnąłem ciężko, po czym przewróciłem kartkę. Moim oczom ukazało się parotygodniowe roześmiane niemowlę leżące na białym posłaniu. Jej płeć można było rozpoznać, po długich rzęsach i różowym ubranku. Nie patrzyła ona prosto w obiektyw, tylko gdzieś przed siebie. Prawdopodobnie któreś z moich rodziców zabawiało malutką dziewczynkę. Nagle na fotografię spadła kropla. Prosto na policzek dziecka. Okazało się, że to moja łza. Wolną ręką przetarłem oczy, a następnie zdjęcie. To bardzo ciężki moment w moim życiu. Nie dość, że niespełna dwa tygodnie temu straciłem matkę, to właśnie dowiedziałem się, że mam młodsze rodzeństwo..

– Odnajdę cię, Maggie – wyszeptałem słabo. – Obiecuję..

No to witam na oficjalnym otwarciu mojego już trzeciego bloga, kochane!

Co do prologu, zostawię opinię wam. Jedyne czego bym sobie życzyła to to, żeby wszystkie osoby, które zainteresowała fabuła, bohaterowie oraz prolog zostawiły tutaj swoje zdanie.

Pozdrawiam gorąco, 

Wasza eM's ♥